ความแตกต่างระหว่างวิธีการเลี้ยวเบนของนิวตรอนกับวิธีการเลี้ยวเบนของรังสีเอกซ์
รังสีเอกซ์ทำปฏิกิริยากับอิเล็กตรอน ดังนั้นความเข้มของการกระเจิงของอะตอมจึงเป็นสัดส่วนกับเลขอะตอม ในขณะที่นิวตรอนทำปฏิกิริยากับนิวเคลียสของอะตอม และความเข้มของการกระเจิงของนิวเคลียสของอะตอมต่างๆ ด้วยวิธีนี้ นิวตรอนจึงเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการกำหนดตำแหน่งขององค์ประกอบแสงในแลตทิซ (ความไวของรังสีเอกซ์ไม่เพียงพอ) และตำแหน่งขององค์ประกอบที่อยู่ติดกับค่า (การแยกแยะรังสีเอกซ์ไม่ใช่เรื่องง่าย)
สำหรับธาตุชนิดเดียวกัน นิวตรอนสามารถแยกความแตกต่างระหว่างไอโซโทปต่างๆ ได้ ซึ่งทำให้การเลี้ยวเบนของนิวตรอนมีข้อได้เปรียบพิเศษในบางแง่มุม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการติดฉลากและศึกษาโมเลกุลอินทรีย์โดยใช้ความแตกต่างระหว่างไฮโดรเจนและดิวทีเรียม
นิวตรอนมีโมเมนต์แม่เหล็ก ซึ่งสามารถโต้ตอบกับโมเมนต์แม่เหล็กของอะตอมเพื่อผลิตการเลี้ยวเบนแม่เหล็กเฉพาะของนิวตรอน ด้วยการวิเคราะห์การเลี้ยวเบนของสนามแม่เหล็ก ทำให้สามารถกำหนดขนาดและทิศทางของโมเมนต์แม่เหล็กของอะตอมแม่เหล็กในโครงตาข่ายวัสดุแม่เหล็กได้ ดังนั้นการเลี้ยวเบนของนิวตรอนจึงเป็นวิธีที่สำคัญมากในการศึกษาโครงสร้างแม่เหล็ก
โดยทั่วไปแล้ว นิวตรอนมีการทะลุผ่านที่สูงกว่ารังสีเอกซ์มาก ทำให้เหมาะสำหรับการวิจัยโครงสร้างภายใต้สภาวะต่างๆ เช่น ความดันสูง ต่ำ และสูง ซึ่งต้องใช้ภาชนะหนา ข้อเสียเปรียบหลักของการเลี้ยวเบนของนิวตรอนคือความต้องการแหล่งกำเนิดนิวตรอนที่แรงเป็นพิเศษ และเนื่องจากขาดความแรงของแหล่งกำเนิด จึงมักต้องการตัวอย่างขนาดใหญ่ขึ้นและใช้เวลาในการรวบรวมข้อมูลนานขึ้น
วิธีการเลี้ยวเบนของเวลาบินซึ่งอิงตามหลักการที่ว่านิวตรอนที่มีความยาวคลื่นต่างกันมีความเร็ว (พลังงาน) ต่างกันเล็กน้อยจากวิธีการแบบดั้งเดิมในเทคโนโลยีการทดลอง ส่วนใหญ่จะใช้กับแหล่งกำเนิดนิวตรอนแบบพัลส์แรง เช่น เครื่องเร่งความเร็ว
เว็บไซต์:http://www.aolongxray.คอม/
