หน่วยนี้คือครอบครัวของฉัน และการพัฒนาต้องอาศัยทุกคน
วันที่ 16 พ.ค. 2566 รถไฟฟ้ายังไม่ออกหลัง 17.00 น. เนื่องจากเพื่อนร่วมงานอ่านพยากรณ์อากาศแล้วบอกว่าฝนจะตกในวันรุ่งขึ้น พนักงานที่ขึ้นรถแล้วจึงรีบลงและให้ความร่วมมือโดยวางอุปกรณ์กันฝนไว้บนอุปกรณ์ที่วางไว้นอกอาคารโรงงาน การดูแลและปกป้องทุกอย่างในหน่วยและคำนึงถึงทุกสิ่งทุกอย่างเพื่องานของตนเอง สะท้อนถึงรูปแบบการทำงานของความรัก ความทุ่มเท และความขยันของทุกคนได้อย่างเต็มที่
เราแต่ละคนควรมีความรับผิดชอบและภารกิจ วางการกระทำของเราไว้ภายในการพัฒนาของหน่วย ทำให้เป้าหมายของหน่วยเป็นเป้าหมายของเราเอง แบกรับความรับผิดชอบในการทำงานของเรา และดำเนินการทั้งหมดโดยมุ่งเน้นไปที่ผลประโยชน์ระยะยาวของ หน่วย. เราควรทำทุกอย่างให้ดีด้วยความรู้สึกเชื่อมโยงระหว่างเนื้อหนังและเลือดและโชคชะตา
บ้านคือสถานที่แรกที่เรามีที่เป็นของพื้นที่ของเราเองและยังเป็นสถานที่ที่เรามักจะจดจำแม้จะอยู่ในใจไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนหรือแม้แต่ต่างประเทศก็ตาม 'บ้าน' ได้เติมสัมผัสแห่งอารมณ์และความปรารถนาให้กับเรา แต่ในสังคมอันกว้างใหญ่ ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนนี้ เรายังคงมีบ้านอีกหลังของเราเอง หน่วยเป็นบ้านที่เป็นของเรา ในครอบครัวใหญ่นี้มีสมาชิกมากมายจากทั่วประเทศ เพราะครอบครัวนี้เราจึงได้พบกัน รู้จักกัน และแม้กระทั่งรู้จักกันที่นี่เพื่อความฝันร่วมกัน ในครอบครัวเล็กๆของเรา เรามีครอบครัว และความรัก และที่นี่
ในครอบครัวใหญ่ เรามีมิตรภาพที่หลากหลายที่สุด พนักงานของเราแต่ละคนมีจิตวิญญาณในการมีส่วนร่วมกับหน่วยงาน และทุกคนก็ทำงานของตนเองให้สำเร็จอย่างแข็งขัน ในหน่วยจะเกิดความร่วมแรงร่วมใจ สามัคคี และการทำงานเป็นทีม ปัญหาอะไรที่ไม่สามารถแก้ไขได้? การพัฒนาหน่วยขึ้นอยู่กับความพยายามร่วมกันของทุกคน เราแต่ละคนควรกำหนดแนวคิดในการทำงานอย่างมั่นคง"ยึดหน่วยเป็นบ้านของตนเองและทำงานเป็นของตนเอง"และอุทิศตนอย่างเต็มที่ให้กับงาน และทำงานร่วมกันเพื่อสร้างโลกใหม่ของเรา
